"Kάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"



Τάσος Λειβαδίτης







7 Οκτωβρίου 2011

ξαφνικά ξυπνάς

 Και ξαφνικά ξυπνάς και ζητάς από τον εαυτό σου να γίνει πάλι εαυτός.
Πού πήγαν κρυμμένοι τόσοι μήνες;
Ποιές μνήμες σε κρατούν στο ακρόνειρο να προσκυνάς;
Μετράς και μένεις.
Και το φευγιό που όμοιό του δεν έχεις φανταστεί, τώρα θα το τολμήσεις.

Και ξαφνικά ξυπνάς και δε μιλείς κουβέντα σε κανένα. 
Ποιός άραγε να καταλάβει;
Σε ποιά αυλάκια να σε χάσει για να σωθεί;
Εσύ κι αυτός, δε θά 'στε ποτέ πια οι ίδιοι.

Και ξαφνικά ξυπνάς και βρίσκεις στεγνό το μαξιλάρι σου.
Πάλι περπάταγε στον ύπνο της, θα πουν.
Τώρα, που ο κόσμος συντελείται, τα θαύματα σιωπούν κι εμείς είναι καιρός ν' αναπαυθούμε.- 7/10/11