"Kάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"



Τάσος Λειβαδίτης







16 Μαΐου 2012

μισό

Φεύγει σαν χρωματιστό νερό ανάμεσα από τα δάχτυλά μου.
Και μένει μόνο η απόχρωση στις παλάμες, λίγο μπλε, να από αυτό που βλέπεις όταν πιάνει η ώρα να νυχτώνει. 

Περιπλανώμενο


Ένα  φεγγάρι που βγάζει στη θάλασσα.  


ό,τι θυμάμαι χαίρομαι



Ποιός είναι ο κόσμος; Αυτός που πηγαινο-έρχεται ή εκείνοι που μένουν ακίνητοι στο κέντρο του;

12 Μαΐου 2012

άτιτλο

Ο αέρας (να μας) χτυπά το πρόσωπο.
Χτυπά τα δέντρα στα φυλλώματα. 
Μη σε νοιάζει, είναι ζεστός αέρας.
Στοργικός.
Μυρίζει αγιόκλημα.