Ανείπωτα λόγια
"Kάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"
Τάσος Λειβαδίτης
16 Μαΐου 2012
μισό
Φεύγει σαν χρωματιστό νερό ανάμεσα από τα δάχτυλά μου.
Και μένει μόνο η απόχρωση στις παλάμες, λίγο μπλε, να από αυτό που βλέπεις όταν πιάνει η ώρα να νυχτώνει.
Περιπλανώμενο
Ένα φεγγάρι που βγάζει στη θάλασσα.
ό,τι θυμάμαι χαίρομαι
Ποιός είναι ο κόσμος; Αυτός που πηγαινο-έρχεται ή εκείνοι που μένουν ακίνητοι στο κέντρο του;
12 Μαΐου 2012
άτιτλο
Ο αέρας (να μας) χτυπά το πρόσωπο.
Χτυπά τα δέντρα στα φυλλώματα.
Μη σε νοιάζει, είναι ζεστός αέρας.
Στοργικός.
Μυρίζει αγιόκλημα.
Νεότερες αναρτήσεις
Παλαιότερες αναρτήσεις
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)