"Kάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"



Τάσος Λειβαδίτης







30 Απριλίου 2012

Cherry blossoms

Σαν να λέμε ροζ. Ή μάλλον, φούξια. Ναι, μάλλον φούξια.

Dream is destiny

(Two kids -- a girl and a boy -- playing a game of "frog")
Um, pick a color.
Blue.
B-L-U-E. Pick a number.
Eight.
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Pick one more number.
15.
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15. Pick another number.
Six.
Okay. "Dream is destiny."

 

[κλόπη-πέηστ ποστ. για τη Μ. ♥ ]

27 Απριλίου 2012

Στα ίδια μέρη.. [εν τάχει]

Τον τελευταίο καιρό με φέρνει ο δρόμος μου στη παλιά μου γειτονιά.
Δυο - τρία στενά απ' το σχολείο που πήγαινα παιδί, κάπου άλλα τόσα απ' το παλιό μας σπίτι..
Θυμάμαι λίγα χρόνια πριν, που είχα μάθει για την Α. και γυρνώντας σπίτι έψαχνα να βρω φωτογραφίες αναμνηστικές, τώρα τις τρέμω τις φωτογραφίες, παιδιά ήμασταν, συνοφρυωμένοι ή γελαστοί, κάτω από μια κίτρινη επιγραφή. Αριθμητικό κι επίθετο. 
Τώρα κοιτάζω προσεκτικά τους ώμους που σκοντάφτω, τα χαμόγελα που ανταποδίδουν οι περαστικοί, μήπως σας δω..



[Δ.Μ., για το Ερωτικό σε κείνη τη πλατεία ένα Σαββατόβραδο, κ τόσα άλλα, ευχαριστώ. rip]

5 Απριλίου 2012

Όσα χρόνια κι αν περάσουν..

(για τα δύο ακυρωμένα πρωινά ποστ.
γιατί οι λέξεις μπλέκονται κι οι ήρωες μένουν.
όσα χρόνια κι αν περάσουν. )