Λόγια του Ιούλη '11

Πότε αλήθεια θα έρθει η στιγμή να με κοιτάξεις και να νιώσεις υγιής;

Θέλω να σε δω γαλήνιο. Το βράδυ, στο πράσινο φεγγάρι.

Θέλω να σε δω πώς είσαι ο εαυτός που κρύβεις.

Έχω κρεμάσει στο παράθυρό μου τις ανάσες απ’ τους φόβους μου.

Κι αυτές οι ανάσες δε ξεψύχησαν ακόμη, πάλλονται απ’ το καρδιοχτύπι.

Μια λέξη πες και θα με πάρουν.

Μια λέξη πες και θα με αφήσουν.

Αν ό,τι έχεις είναι το τίποτα, το προτιμώ απ’ το πολύ μου «κάτι».

Είμαι τρελή εγώ, σου το ‘πα.

Το λάθος είναι που δεν έγινε, όχι ότι έγινε λάθος.

Τα μυρμήγκια ζουν στο χώμα. Το χέρι σου είναι από χώμα.

Κάτι που έχει γίνει, συμβαίνει τώρα.

Ελευθέρια σκέψης σε ένα κόσμο που κυριαρχείται από νόμους της φυσικής;

Μην πέσεις για ύπνο σήμερα πριν από μένα. Θέλω να σε ξαναδώ.

Μ’ έχει πια του χεριού του. Μόνο να το ‘ξερε, όλα θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν.
Στον κόσμο τον δικό μου.
Στον κόσμο τον δικό του.
Όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν.

«τα όνειρα είναι η πιο έντονη πραγματικότητα»
Η μελάνη και το χαρτί, αιχμηρά αντικείμενα. Ξηρασία.