προϊόν μυθοπλασίας ii/Μπλου Γουίντερ.(*)

Μαζεύω τα κομμάτια μου. Έμεινε τίποτα από μένα να μαζέψω; ό,τι κι αν είναι αυτό, θα το χαρίσω. Μια κι έξω. Στο παζάρι δε θα πιάσει πολλά. Πονώ. Γκρινιάζω και σε θέλω. Ναι, σε θέλω. Θέλω να γίνω όλες οι γυναίκες που έχεις φιλήσει ποτέ. Κάτι που να σ' αρέσει. Κι ύστερα σε μένα θα μεταμφιεστώ.. ♪♫

(ή κάτι τέτοιο..)

Θα τα τολμήσω όλα. Όλους τους δρόμους που έχεις αφήσει ανοιχτούς θα τους τρέξω, μέχρι να βρω ποιος οδηγεί στο στέκι σου κάτω απ' τα αστέρια δίπλα στη λεύκα που φυλλοβολεί. 

Έξω χιονίζει κι έχω γεμίσει το χρόνο μου με τις παιδικές μου συνήθειες, σ' αυτές που πάντα επέστρεφα από ανασφάλεια ή βαρεμάρα. Όμως σαν έρθεις, θα τις ρημάξω, θα τις πετάξω στη φωτιά, γιατί αν ξαναφύγεις δε θέλω να 'χω δεκανίκια..

Μια αναστάτωση μέσα μου κι εκτός. Επαναλήψεις για τους αδιάβαστους. Αργοπορίες, χαμένος χρόνος. Αμείλικτος χρόνος. Δικαστής και επαίτης και ληστής. Ανείπωτα λόγια, χλωμές σιωπές, γαλάζια όνειρα. Δρόμοι, δρόμοι, δρόμοι.. 

Σε ζητώ και φεύγω και τολμώ να σε ορίσω μοίρα και πεπρωμένο. Αναπόφευκτο και δεδομένο. Σκοτάδι και φως. 

Και θα πληρώνω σαν αντίτιμο στο χρόνο
τη μοναξιά για όλα τα χάδια που ζητούσα
Για την αγάπη που με βύθισε στο πόνο
κι έτσι σακάτεψα εσένα που αγαπούσα

Στις αγάπες συνήθως μπαίνουμε μισοί για να γίνουμε ολόκληροι. Ακόμη επιμένω πως η αγάπη μπορεί να κάνει το θαύμα και να σωθείς. Κι εσύ κι εγώ μαζί.-


(*)μετάφραση στα ελληνικά: Μπλε χειμώνας, δανεικό απο τα Διάφανα, όπως και το τετράστιχο.