Μου λείπεις. Βαρέθηκα το πρώτο ενικό. Μου λείπει το εμείς. Μου λείπει το δικό σου. Κράτησες λίγο και προσποιούμαι ότι σε ξέχασα. Σαν το τραγούδι του Σωκράτη .. ♪μεσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά, να 'χουν να λεν' πως δε σε γνώρισα ποτέ μου..♪
Κόσμος είναι και λέει. Ο κόσμος πάντα θα λέει. Μιμήσου με.
Μοναξιά χιλιάδες φύλλα. Σκέψεις στο κενό. Βλέφαρα κλειστά. Μικρές ανάσες. Δε με νοιάζει να σε περιμένω αν ξέρω ότι θα γυρίσεις. ..Πώς μπλέκονται τα λόγια των μεγάλων στα δικά μου; Καθίστε καλά, αγαπημένοι. Μη με ντροπιάζετε ακόμη δε ξεκίνησα.
Ναι, μου λείπεις. Έχω ξεχάσει πώς είναι να ξυπνάς γλυκά, να πίνεις σκέτο τον καφέ σου το πρωί, το βράδυ να γελάς με τα άγχη σου.
Να είσαι το πρωί γατάκι, το βράδυ μελισσάκι.
Να ζεις μυστικά το μυστικό του κόσμου.-
Κόσμος είναι και λέει. Ο κόσμος πάντα θα λέει. Μιμήσου με.
Μοναξιά χιλιάδες φύλλα. Σκέψεις στο κενό. Βλέφαρα κλειστά. Μικρές ανάσες. Δε με νοιάζει να σε περιμένω αν ξέρω ότι θα γυρίσεις. ..Πώς μπλέκονται τα λόγια των μεγάλων στα δικά μου; Καθίστε καλά, αγαπημένοι. Μη με ντροπιάζετε ακόμη δε ξεκίνησα.
Ναι, μου λείπεις. Έχω ξεχάσει πώς είναι να ξυπνάς γλυκά, να πίνεις σκέτο τον καφέ σου το πρωί, το βράδυ να γελάς με τα άγχη σου.
Να είσαι το πρωί γατάκι, το βράδυ μελισσάκι.
Να ζεις μυστικά το μυστικό του κόσμου.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου