"Kάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια"



Τάσος Λειβαδίτης







17 Φεβρουαρίου 2011

Χρόνος

Να τη μάθεις τη ζωή κι ας μην την αγαπάς.
Να τη μάθεις.
Να τη μάθεις.
Να τη μάθεις.

Να τη μάθεις τη ζωή, όσο κι αν την αγαπάς.
Να τη μάθεις.

Η ζωή είναι γυναίκα.. "Για να γνωρίσεις καλύτερα μια γυναίκα, θα πρέπει, δυστυχώς, να την αγαπήσεις." .. Δε τη γλιτώνεις τελικά. Αναγκαίο για τη γνώση είναι το διαδικαστικό του ενδιαφέροντος, της αγάπης. Ποιος άλλος να σε καταλάβει, ζωή μου, αν δε σ' αγαπήσει πρώτα;

Αν δε τη μάθεις τη ζωή, πάντα περιπλανώμενος θα 'σαι. Θα σου ανοίγει αγκαλιές και θα τις βλέπεις να μαρμαρώνονται.. να εξαϋλίζονται. Όλα θα φεύγουν, τίποτα δε θα μένει κρυφό.
Ποια ζωή κέρδισες, ποιά σε κέρδισε; Ποιος θεός σε πιστεύει, ποιον πιστεύεις εσύ; Είναι αλήθεια η ζωή κάτω απ' τον ήλιο ένα ατέλειωτο όνειρο; Θα έρθεις να σε δω, ή..

Χρόνος περνά κι η ζωή σε γερνά. Νιώθεις να 'χεις μεγαλώσει και παράλληλα πως μόλις άρχισες. Οι αλλαγές στη ζωή είναι αναγκαίες. Ποιες θα επιλέξεις όμως να σε αλλάξουν είναι κάτι πιο προσωπικό.

Κι αν γίνουν αυτά που θες, όπως τα θες, νομίζεις θα 'σαι ευτυχισμένος; Εις βάρος του εαυτού σου, το πιο πιθανόν.

Η ζωή μοιάζει με γέρικο δέντρο που το αγαπάς για τη σοφία του, μα το μισείς που δε προσπαθεί να μαγέψει κανέναν.
Κι αν βρεις την αγάπη, θα βιαστείς να πεις πως δε σου φτάνει, κι αν σ' τα δώσει όλα, θα βιαστείς να πεις πως δε σ' αρέσουν. (Δεν τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους..)
Αν βρεις το χρόνο, μοίρασε τη ζωή σου όπου βρεις, μην το σκέφτεσαι. Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία.

Μάθε με, μη με αλλάξεις.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου