Έχω στο νου 1-2 ανθρώπους που το έζησαν και τώρα πετάνε. Σκέφτομαι πως, αργά ή γρήγορα, θα πετάξω κι εγώ, θα βρω τη δύναμη να τα διαλύσω όλα, τα μέσα τείχη, την εμπάθεια, τον εκφοβισμό. Τώρα όμως, αισθάνομαι όλο και πιο μόνη, κάθε μέρα και πιο πολύ, δε ξέρω αν υπάρχει απόλυτο σε αυτό, ακόμη δοκιμάζομαι.
Θέλω πίσω αυτά που κερδήθηκαν όταν έλειπα. Θέλω να βρουν τα πράματα το δρόμο τους, να βρω τα χρόνια μου τα δεδομένα κι όχι αυτά που κράτησα επιλεκτικά για να τους ευχαριστήσω.
Αφού είμαι μία πια, θα πρέπει να κάνω εγώ κουμάντο σε όλα. Αφού είμαι μία πια, μία θα φταίω για τα καλά, μία και για τα άσχημα.
Τον μισώ τον φόβο. Είναι το πιο απεχθές συναίσθημα. Βρωμάει, γκρινιάζει, τρομάζει, παραδίνεται. Δεν έχει τρόπους, ούτε λογική. Παραφέρεται. Και μου μοιάζει.
Δε λέω θα γίνω σαν κι εσάς, είμαστε όλοι μοναδικοί, όμως σας έχω για πυξίδα. Εξ' άλλου.. "η χαρά δε κλέβεται, κερδίζεται".
Αγαπώ.-♪♫
Θέλω πίσω αυτά που κερδήθηκαν όταν έλειπα. Θέλω να βρουν τα πράματα το δρόμο τους, να βρω τα χρόνια μου τα δεδομένα κι όχι αυτά που κράτησα επιλεκτικά για να τους ευχαριστήσω.
Αφού είμαι μία πια, θα πρέπει να κάνω εγώ κουμάντο σε όλα. Αφού είμαι μία πια, μία θα φταίω για τα καλά, μία και για τα άσχημα.
Τον μισώ τον φόβο. Είναι το πιο απεχθές συναίσθημα. Βρωμάει, γκρινιάζει, τρομάζει, παραδίνεται. Δεν έχει τρόπους, ούτε λογική. Παραφέρεται. Και μου μοιάζει.
♪Πάλι δε βγαίνει η φωνή/ και μες στα φώτα περισσεύω,
Νιώθω καλά μες τη σιωπή/ στην ευτυχία κινδυνεύω..♪
Δε λέω θα γίνω σαν κι εσάς, είμαστε όλοι μοναδικοί, όμως σας έχω για πυξίδα. Εξ' άλλου.. "η χαρά δε κλέβεται, κερδίζεται".
Αγαπώ.-♪♫
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου